بررسی سلامت عمومی و تاب‌آوری
بررسی سلامت عمومی، تاب‌آوری و مکانیسم‌های دفاعی در افراد مبتلا به سردرد میگرنی
بررسی سلامت عمومی، تاب‌آوری و مکانیسم‌های دفاعی در افراد مبتلا به سردرد میگرنی
میگرن یک بیماری مغز و اعصاب است که از نظر اتیولوژی چندین عامل در شروع و یا تشدید آن تأثیر می‌گذارد.
یکی از عوامل مؤثر بر این بیماری عوامل روان‌شناختی همچون مکانیزم‌های دفاعی، تاب‌آوری و سلامت عمومی می‌باشد،
در این تحقیق به بررسی رابطه بین سلامت عمومی، تاب‌آوری و مکانیسم‌های دفاعی و همچنین پیش‌بینی سلامت عمومی افراد مبتلا به میگرن که دارای تاب‌آوری بالایی بوده و از مکانیسم‌های دفاعی رشد یافته استفاده می‌نمایند، پرداخته می‌شود.
مواد و روش‌ها: در این تحقیق ۵۰ نفر از زنان مبتلا به سردرد میگرنی شهرستان بوشهر با استفاده از پرسشنامه‌ی سبک‌های دفاعی، تاب‌آوری و سلامت عمومی و از طریق آزمون آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون در نرم‌افزار SPSS ویرایش ۱۷ مورد مطالعه قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که افراد مبتلا به سردرد میگرنی بیشتر از مکانیسم دفاعی رشد نایافته و روان آزرده استفاده می‌کنند و بین وخامت سلامت عمومی با تاب‌آوری و همچنین با مکانیسم دفاعی رشد یافته رابطه منفی معنادار (۰۰۳/۰=p) و بین این وخامت با مکانیسم‌های دفاعی رشد نایافته (۰۴۱/۰=p) و مکانیسم‌های دفاعی روان آزرده (۰۴۰/۰=p) رابطه مثبت معناداری وجود دارد.
از طرف دیگر بین تاب‌آوری با مکانیسم‌های دفاعی روان آزرده (۰۴/۰=p) و تاب‌آوری با مکانیسم‌های رشد نایافته (۰۰۹/۰=p) رابطه منفی و بین تاب‌آوری با مکانیسم‌های دفاعی رشد یافته رابطه مثبت معناداری (۰۰۳/۰=p) وجود دارد. همچنین هر اندازه فرد بیشتر از مکانیزم‌های دفاعی رشد یافته استفاده کند از میزان وخامت سلامت عمومی او نیز کاسته خواهد شد، اما این رابطه با حضور متغیر تاب‌آوری قوی‌تر خواهد شد.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که افراد میگرنی‌ای که از مکانیسم‌های دفاعی رشد یافته استفاده می‌کنند در شرایط تاب‌آوری بالا از سلامت عمومی مطلوب‌تری (وخامت کمتر در سلامت عمومی) برخوردار خواهند شد.
سلامت عمومی، تاب‌آوری و مکانیسم‌های دفاعی در افراد مبتلا به سردرد میگرنی
سلامت عمومی
سلامت عمومی به مجموعه‌ای از فعالیت‌ها و سیاست‌ها اطلاق می‌شود که هدف آن ارتقاء سلامت جامعه و پیشگیری از بیماری‌ها و آسیب‌ها است. این حوزه شامل برنامه‌ریزی، اجرا و ارزیابی برنامه‌های بهداشتی در سطح جمعیت می‌باشد.
سلامت عمومی به عوامل اجتماعی، اقتصادی و محیطی که بر سلامت افراد تأثیر می‌گذارند، توجه ویژه‌ای دارد.
اهداف سلامت عمومی
1.پیشگیری از بیماری‌ها: از طریق واکسیناسیون، آموزش‌های بهداشتی و ترویج سبک زندگی سالم.
2.بهبود کیفیت زندگی: با ارتقاء دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی.
3.پاسخ به بحران‌های بهداشتی: مانند شیوع بیماری‌ها یا حوادث طبیعی.
اهمیت سلامت عمومی
سلامت عمومی نه تنها بر روی فرد بلکه بر روی کل جامعه تأثیر می‌گذارد.
یک جامعه سالم‌تر می‌تواند بهره‌وری بیشتری داشته باشد و هزینه‌های درمانی را کاهش دهد.
ارتقاء سلامت عمومی موجب کاهش نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی می‌شود.
ارتقاء سلامت عمومی به‌طور مستقیم بر کاهش نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی تأثیر می‌گذارد.
زمانی که دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی برای همه افراد جامعه فراهم شود، کیفیت زندگی بهبود یافته و افراد قادر خواهند بود به‌طور مؤثرتری در فعالیت‌های اقتصادی شرکت کنند.
این امر منجر به افزایش تولید و کاهش هزینه‌های درمانی می‌شود.
با ارتقاء سلامت عمومی، آموزش و آگاهی‌های اجتماعی افزایش یافته و افراد توانمندتر می‌شوند تا در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی و اجتماعی مشارکت کنند.