امی ورنر (Emmy E. Werner)

امی ورنر متولد ۱۹۲۹ و دارای مدرک دکتری تخصصی روانشناسی رشد از دانشگاه نبراسکا امریکا به دلیل چهل سال تحقیق و بررسی در چگونگی رشد و تاب آوری کودکان چهره ای آشنا و قابل احترام برای علاقه مندان به تاب آوری در سرتاسر دنیاست .

امی ورنر (Emmy E. Werner) به خاطر تحقیقاتش در زمینه خطر و تاب‌آوری در کودکان شناخته شده است. او در سال ۱۹۲۹ به دنیا آمد و مدرک دکتری خود را از دانشگاه نبراسکا دریافت کرد.

ورنر به عنوان استاد بازنشسته در دانشگاه کالیفرنیا، دیویس فعالیت می‌کرد و بیشتر به خاطر رهبری یک مطالعه طولی ۴۰ ساله بر روی ۶۹۸ نوزاد متولد شده در جزیره کائوآی هاوایی مشهور است.

امی ورنر به طور قابل توجهی درک معاصر از تاب آوری را شکل داده است.

مطالعه ایشان و دستیارش روت اسمیت بر حسب ویژگی های خاصی بسیار حایز اهمیت وبعنوان مطالعه پیشرو و مبتکر شناخته شده ومعروف است.مطالعه ورنربه دلایل گستردگی ، قدمت و طول زمان اجرا از جایگاه بسیار ویژه ای برخوردار است .
هدف اصلی این پژوهش تولد ، زندگی و رشد درشرایط سخت و پرازچالش کودکان جزایر هاوایی (کوایی kauai) بود که تقریبا به مدت چهل سال طول کشید و ازاین حیث مطالعه ای کم نظیر و بی مانند است .

عمده ترین زمینه هایی که در زندگی کودکان جزایر هاوایی توسط ورنر مورد مطالعه قرار گرفت عبارت بودند از : فقر ، بیسوادی یا کم سوادی و طلاق والدین ، ورنر در مطالعه چهل ساله خود از منابع مختلفی جهت جمع آوری داده ها و اطلاعات بهره مند بود که عمده ترین آنها مربیان ، مددکاران ، مشاوران ، پرستاران و سازمانهای دولتی متولی خدمات درمانی ، آموزشی ، انتظامی و اجتماعی  قابل ذکر هستند.

 

امی ورنر در در بدو تولد، یک، ده ، هجده و چهل سالگی اقدام به ثبت و تکمیل اطلاعات در این طرح پژوهشی می نمود.
بخش عمده ای از نتایج این مطالعه بزرگ تاب آوری درسال ۱۹۹۹ منتشر گردید .
غلبه بر نابرابری و آسیپ پذیر شکست ناپذیر از آثار قابل توجه امی ورنر و روت اسمیت هستند.

امی ورنر در طول دوران حرفه‌ای خود چندین کتاب مهم نوشته است که به بررسی تاب‌آوری و رشد کودکان در شرایط دشوار می‌پردازند. از جمله آثار او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– Vulnerable, but Invincible: A Longitudinal Study of Resilient Children and Youth (1982): این کتاب نتایج مطالعه طولی او را بر روی کودکانی که در شرایط سخت بزرگ شده‌اند، ارائه می‌دهد و به بررسی عواملی که به تاب‌آوری آنها کمک کرده، می‌پردازد.
– Overcoming the Odds: High Risk Children from Birth to Adulthood (1992): در این کتاب، ورنر به بررسی چگونگی غلبه بر مشکلات و چالش‌ها توسط کودکان در معرض خطر می‌پردازد.
– Through the Eyes of Innocents: Children Witness World War II (2000): این اثر به تجارب کودکان در زمان جنگ جهانی دوم و تأثیرات آن بر زندگی آنها می‌پردازد.

این کتاب‌ها به عنوان منابع کلیدی در زمینه روانشناسی رشد و تاب‌آوری شناخته می‌شوند و تأثیر زیادی بر فهم ما از چگونگی مقابله کودکان با چالش‌ها دارند.

در سال 1955 میلادی، 698 کودک در جزیره کوایی هاوایی به دنیا آمدند. این مطالعه به رهبری پروفسور امی ورنر، روانشناس و پژوهشگر برجسته تاب‌آوری، به بررسی چگونگی رشد این کودکان و عوامل مؤثر بر موفقیت یا شکست آنها در بزرگسالی پرداخت.

این نوع مطالعه طولانی‌مدت نادر است و می‌تواند بینش‌های عمیقی درباره عوامل حیاتی موفقیت ارائه دهد.

تحقیق کاوایی، یک مطالعه طولانی‌مدت و پیشگامانه، بیش از ۴۰ سال به طول انجامید و بر روی توسعه ۶۹۸ کودک متولد شده در جزیره هاوایی در سال ۱۹۵۵ متمرکز بود. هدف این پروژه تحقیقاتی ارزیابی پیامدهای بلندمدت استرس‌ها قبل، حین و بلافاصله بعد از تولد بود. تیم امی ورنر رویکرد جامعی را اتخاذ کرد و کودکان یا بزرگسالان را در مراحل مختلف زندگی بررسی کرد.

در این مطالعه، ۲۰۱ کودک به عنوان “بسیار در معرض خطر” شناسایی شدند که به دلیل قرارگیری در معرض استرس‌های زایمانی، زندگی در فقر پایدار یا داشتن والدینی با کمتر از هشت سال تحصیل در معرض خطر بودند. نکته قابل توجه این است که یک سوم از این گروه پرخطر به بزرگسالان “توانمند” تبدیل شدند که هیچ اختلال یادگیری یا رفتاری جدی در دوران کودکی یا نوجوانی نشان ندادند.

نتایج شگفت‌انگیز مطالعه کاوایی به امی ورنر اجازه داد تا بینش‌های دقیقتری درباره “عوامل حمایتی و محافظتی” تأثیرگذار بر تاب‌آوری کودکان کسب کند. کودکانی که با وجود شرایط چالش‌برانگیز تاب‌آوری نشان دادند، ویژگی‌های قابل توجهی از جمله سطح فعالیت بالا، کم بودن تحریک‌پذیری، سازگاری اجتماعی و عدم تمایل به افسردگی داشتند.

آن‌ها همچنین مهارت‌های حل مسئله خوبی را توسعه دادند و ارزیابی واقع‌بینانه‌ای از موقعیت‌ها داشتند. علاوه بر ویژگی‌های شخصی، عوامل خارجی مانند پیوندهای پایدار با بزرگسالان حمایت‌کننده نقش مرکزی داشتند. این یافته‌ها به طور قابل توجهی به درک چگونگی تاب‌آور شدن کودکان در مواجهه با چالش‌های خانوادگی کمک کرد.

 

فرضیات کلیدی مطالعه

یکی از فرضیات کلیدی این تحقیق این بود که کودکانی که در معرض عوامل خطر بیولوژیکی پیش از زایمان (مانند تولد زودرس یا مصرف مواد مخدر توسط مادر) و چالش‌های پس از زایمان (مثل والدینی با مشکلات روانی یا پدران غایب) قرار دارند، در مقایسه با کودکانی که در خانواده‌های پایدار و سالم بزرگ می‌شوند، در نوجوانی و بزرگسالی مشکلات بیشتری را تجربه خواهند کرد.
حدود سه نفر از کودکان این گروه در شرایط فقر رشد کرده بودند.

نتایج تحقیق
نتایج این تحقیق طی چهل سال بعد در کتاب‌هایی تحت عنوان “کودکان کوایی: آسیب‌پذیر اما نامرئی” منتشر شد.
ورنر و همکارانش دریافتند که دو سوم از کودکان در زیرگروه‌های با چالش‌های جدی مانند ناتوانی‌های یادگیری، مصرف مواد مخدر و بیکاری مزمن مواجه بودند. با این حال، یک سوم باقی‌مانده دارای مشاغل معنادار و خانواده‌های خوشبختی بودند و تا سن 40 سالگی هیچ نشانه‌ای از مصرف مواد مخدر یا زندانی شدن را نشان ندادند.

عوامل حمایتی
پروفسور ورنر و تیم او توانستند عوامل حمایتی را شناسایی کنند که موجب تاب‌آوری در این کودکان می‌شد. این عوامل شامل توانایی‌هایی مانند برقراری دوستی، مطالعه و اعتماد به نفس در دوران نوجوانی بودند. بسیاری از این کودکان با بزرگسالانی مانند عموها یا معلمان حمایتگر ارتباط برقرار کرده بودند که به آنها کمک می‌کردند تا بر چالش‌ها غلبه کنند.

مبنای فرهنگی و بیولوژیکی تاب‌آوری

در حالی که ورنر به شناسایی مبنای فرهنگی تاب‌آوری پرداخت، دو محقق دیگر به نام‌های استیون ساوتویک و دنیس شارنی نیز به بررسی مبنای بیولوژیکی تاب‌آوری پرداختند. آنها در کتاب خود تحت عنوان “تاب‌آوری: علم تسلط بر بزرگترین چالش‌های زندگی” به واکنش بدن به استرس‌ها پرداخته‌اند.
این تحقیق نه تنها به چالش کشیدن اسطوره‌ها درباره کودکان پرخطر کمک کرد، بلکه نشان داد که با وجود شرایط دشوار، بسیاری از این کودکان می‌توانند با موفقیت زندگی کنند و به افراد مؤثر تبدیل شوند.
میراث امی ورنر
امی ورنر در تاریخ ۱۲ اکتبر ۲۰۱۷ درگذشت، اما آثار و تحقیقات او همچنان تأثیرگذار باقی مانده‌اند.

نام بزرگ او در تاریخ تاب‌آوری جهان ماندگار است.

مطالعات ایشان، موسوم به مطالعات پیشتاز تاب‌آوری، نه تنها راه‌های تاب‌آوری را برای کودکانی که با ناملایمات روبرو هستند روشن کرده است، بلکه چارچوبی برای درک اینکه چگونه روابط حمایتی و نقاط قوت شخصی می‌توانند علیرغم شرایط چالش‌برانگیز باعث رشد مثبت شوند، فراهم کرده است.

یافته‌های مطالعه کاوایی ورنر در مطالعات دیگری مانند مطالعه کودکان پرخطر ماینز نیز تأیید شد.

میراث او همچنان در پژوهش‌های معاصر تاب‌آوری باقی مانده و بینش‌های او به شکل‌گیری نحوه درک ما از ظرفیت مقابله با چالش‌ها و بحران‌های زندگی ادامه می‌دهد.