اثربخشی استعاره درمانی بر رضایت از مدرسه و تاب‌آوری
اثربخشی استعاره درمانی گروهی بر رضایت از مدرسه و تاب‌آوری دانش آموزان دارای اُفت تحصیلی
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استعاره درمانی بر رضایت از مدرسه و تاب آوری دانش آموزان با افت عملکرد تحصیلی دوره دوم متوسطه شهرستان لنجان در سال تحصیلی ۹۶-۹۵ انجام گرفت.
جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دارای عملکرد تحصیلی ضعیف در سال مذکور بود که ۳۰ دانش آموز پسر بهصورت نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمایشی(۱۵نفر) و کنترل(۱۵نفر) گمارده شدند.
روش پژوهش آزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود.
مداخلات استعاره درمانی به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای طی ۲ جلسه در هفته بر روی آزمودنی های گروه آزمایش انجام گرفت.
ابزار مورد استفاده پرسشنامه رضایت تحصیلی هوبنر(۱۹۹۴) و تاب آوری کانر و دیویدسون(۲۰۰۳) بود. داده‌ها با روش آماری تحلیل کواریانس (ANCOVA) تجزیه و تحلیل شد.
تحلیل داده های پژوهش نشان داد که مداخله آموزش مبتنی بر استعاره درمانی در دو متغیر رضایت از مدرسه و تاب آوری منجر به افزایش معنادار عملکرد در گروه‌ها‌ی آزمایش نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون گردید.
آموزش مبتنی بر رویکرد استعاره درمانی بر رضایت نحصیلی و تاب آوری به ترتیب ۹۲ و ۸۴ درصد واریانس تغییرات را تبیین نمود.
متغیر مستقل در این مرحله بر خرده مقیاس های متغیر تاب آوری شامل شایستگی و استحکام شخصی، اعتماد به غرایز شخصی و تحمل عواطف منفی، پذیرش مثبت عواطف و روابط ایمن، کنترل و تاثیرات معنوی به ترتیب ۵۹، ۷۷، ۸۴، ۷۷ و ۵۸ درصد از تغییرات متغیرهای وابسته را تبیین نمود (۰۵/۰(P<.
اثربخشی استعاره درمانی گروهی بر رضایت از مدرسه و تاب‌آوری دانش آموزان دارای اُفت تحصیلی