اثربخشی آموزش شفقت با خود بر افزایش تاب‌آوری مادران
اثربخشی آموزش شفقت با خود بر افزایش تاب‌آوری مادران دارای فرزند مبتلا به اتیسم
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شفقت با خود بر افزایش تاب‌آوری این مادران انجام گردیده است.
طرح این پژوهش از نوع شبه آزمایشی و به‌صورت پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود.
جامعه آماری شامل مادران دارای فرزند اتیسم مراجعه‌کننده به مرکز اتیسم یاوران زینب شهر اصفهان می‌شود.
نمونه مورد مطالعه شامل ۲۴ مادر بودند که به‌طور در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گماشته و از مقیاس‌های سنجش اتیسم (کارز، ۱۹۸۸) و مقیاس تاب‌آوری (کانرودیویدسون، ۲۰۰۳) برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد.
گروه آزمایش ۷ جلسه دوساعته آموزش شفقت نسبت به خود را به‌صورت هفتگی دریافت کردند،
درحالی‌که گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. در پایان هر دو گروه مجدداً ارزیابی و داده‌ها از طریق تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل شدند.
نتایج نشان داد که آموزش شفقت با خود به‌طور معناداری بر تاب‌آوری افراد شرکت‌کننده مؤثر بوده و مادران در گروه آزمایشی افزایش معناداری (۰۰۱/۰P<) را در مقیاس تاب‌آوری نشان دادند.
با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان آموزش شفقت با خود را به‌عنوان یک روش مؤثر بر افزایش تاب‌آوری مادران دارای کودک مبتلا به اتیسم پیشنهاد داد.
اثربخشی آموزش شفقت با خود بر افزایش تاب‌آوری مادران دارای فرزند مبتلا به اتیسم
شفقت با خود، به معنای داشتن نگرش مثبت و مهربانانه نسبت به خود است.
این مفهوم نه تنها به ما کمک می‌کند تا با چالش‌های زندگی بهتر کنار بیاییم، بلکه باعث افزایش احساس رضایت و شادی در زندگی‌مان می‌شود. در اینجا به بررسی اهمیت شفقت با خود و روش‌هایی برای پرورش آن می‌پردازیم.
شفقت با خود به ما این امکان را می‌دهد که در زمان‌های سخت، به جای انتقاد و سرزنش خود، حمایت و محبت را تجربه کنیم.
این نوع نگرش می‌تواند تأثیرات مثبت زیادی بر روی سلامت روانی ما داشته باشد. تحقیقات نشان می‌دهند افرادی که با خود مهربان‌تر هستند، کمتر دچار افسردگی و اضطراب می‌شوند و توانایی بیشتری برای مقابله با استرس دارند.
روش‌های پرورش شفقت با خود
1. آگاهی از افکار منفی: اولین قدم برای پرورش شفقت با خود، شناسایی افکار منفی است. وقتی متوجه شدید که در حال انتقاد از خود هستید، سعی کنید این افکار را متوقف کرده و به جای آن‌ها، افکار مثبت و حمایتی را جایگزین کنید.
2. گفتگوی داخلی مثبت: با خودتان مانند یک دوست نزدیک صحبت کنید. وقتی دچار اشتباه می‌شوید یا احساس ناامیدی می‌کنید، به جای سرزنش، به خود بگویید: “این طبیعی است که اشتباه کنم” یا “من در حال یادگیری هستم”.
3. مراقبت از بدن: شفقت با خود تنها محدود به افکار نیست، بلکه شامل مراقبت از بدن نیز می‌شود. ورزش منظم، تغذیه سالم و خواب کافی به شما کمک می‌کند تا احساس بهتری داشته باشید و انرژی بیشتری برای مواجهه با چالش‌ها داشته باشید.
4. مدیتیشن و تمرکز: تمرینات مدیتیشن و تمرکز می‌توانند به شما کمک کنند تا در لحظه حاضر بمانید و از قضاوت‌های منفی دور شوید. این تمرینات باعث افزایش آگاهی شما از احساسات و افکار می‌شوند و به شما اجازه می‌دهند تا با محبت بیشتری به خود نگاه کنید.
5. نوشتن روزانه: نوشتن احساسات و تجربیات روزانه می‌تواند یک روش مؤثر برای پردازش احساسات باشد. سعی کنید هر روز چند دقیقه وقت بگذارید و درباره چیزهایی که از آن‌ها سپاسگزارید یا چیزهایی که شما را ناراحت کرده‌اند بنویسید.
شفقت با خود یک مهارت مهم است که نیاز به تمرین دارد.
با ایجاد تغییرات کوچک در نگرش و رفتارهای روزمره‌تان، می‌توانید این مهارت را پرورش دهید و زندگی شادتری را تجربه کنید. یادآوری کنید که شما شایسته عشق و محبت هستید، نه تنها از دیگران بلکه از خودتان نیز. این سفر به سوی تاب آوری و شفقت با خود ممکن است زمان‌بر باشد، اما ارزش تلاش را دارد.