اثربخشی آموزش تاب آوری بر سازگاری اجتماعی سالمندان
اثربخشی آموزش تاب آوری بر سازگاری اجتماعی و هدفمندی در زندگی در سالمندان مرد ساکن سرای سالمندان موضوع این مطالعه بوده است افزایش چشمگیر جمعیت سالمند در دنیا پدیده‌ای است که از قرن بیستم آغاز و تا کنون ادامه دارد و تلاش برای بهبود وضعیت روانی-جسمی این قشر امری ضروری می‌باشد.
بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تاب‌آوری بر سازگاری اجتماعی و هدفمندی در زندگی سالمندان مرد سرای سالمندان شهر اصفهان انجام گرفت.
روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود.
شرکت‌کنندگان شامل ۳۰ مرد سالمند بین ۶۵ تا ۹۶ سال بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس و با توجه به معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه ۱۵ نفر). گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای تحت آموزش تاب‌آوری قرار گرفتند.
اما گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. شرکت‌کنندگان در پژوهش به پرسشنامه‌های سازگاری اجتماعی بل و هدفمندی کرامباف و ماهولیک پاسخ دادند.
داده‌های پژوهش به وسیله بسته آماری برای علوم اجتماعی و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که آموزش تاب‌آوری گروهی، سازگاری اجتماعی و هدفمندی را در گروه آزمایش به طور معناداری افزایش داده است (۰۰۱/۰P<).
بنابراین پیشنهاد می‌شود از آموزش تاب‌آوری برای افزایش سطح سازگاری اجتماعی و هدفمندی در سالمندان ساکن در سرای سالمندان استفاده گردد.
بر سازگاری اجتماعی و هدفمندی در زندگی در سالمندان مرد ساکن سرای سالمندان