نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و تاب آوری
نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و تاب آوری در سازگاری پس از طلاق زنان
پژوهش حاضر با هدف پیشبینی سازگاری پس از طلاق در زنان براساس حمایت اجتماعی ادراکشده و تابآوری انجام شد.
جامعه آماری این پژوهش را زنان تحت حمایت کمیته امداد امام خمینی (ره) جنوب شهر تهران در سال ۱۳۹۵ تشکیل دادند.
با روش غیرتصادفی در دسترس، تعداد ۲۴۰ نفر از زنان مطلقه بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند.
ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری پس از طلاق فیشر (۱۹۷۶)، مقیاس حمایت اجتماعی ادراکشده چند بُعدی زیمت و دیگران (۱۹۸۸) و پرسشنامه تابآوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) بود.
دادههای جمعآوری شده، با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که بین حمایت اجتماعی ادراکشده و تابآوری با سازگاری پس از طلاق در زنان رابطه معناداری وجود دارد.
بهطوری که با افزایش حمایت اجتماعی ادراکشده و تابآوری زنان مطلقه، میزان سازگاری پس از طلاق در آنها افزایش مییابد.
با توجه به نتایج بهدست آمده از پژوهش حاضر، پیشنهاد میشود به نقش حمایت اجتماعی ادراکشده و تابآوری بهعنوان عوامل مؤثر بر سازگاری پس از طلاق در بین زنان در جهت پیشگیری و کاهش مشکلات روانشناختی ناشی از طلاق در این قشر از جامعه، توجه شود.
نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و تاب آوری در سازگاری پس از طلاق زنان