شادکامی و ادراک الگوهای ارتباطی خانواده
شادکامی و ادراک الگوهای ارتباطی خانواده: نقش واسطه‌ای سرمایه روان‌شناختی
پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی شادکامی بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده با واسطه سرمایه روان‌شناختی در دانشجویان انجام شد.
دویست و هفتاد نفر (۱۲۳ پسر، ۱۴۷ دختر) از دانشجویان دانشگاه شیراز به روش نمونه‌برداری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده (فیتزپاتریک و ریچی، ۱۹۹۷)، پرسشنامه سرمایه روان‌شناختی (لوتانز و آولیو، ۲۰۰۷)، و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (آرگیل، ۲۰۰۱) پاسخ دادند.
نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان مبتنی بر مراحل بارون و کنی (۱۹۸۶) نشان دادند جهت‌گیری گفت و شنود پیش‌بینی‌کننده مثبت شادکامی است.
همچنین، جهت‌گیری گفت و شنود، ابعاد سرمایه روان‌شناختی یعنی خودکارآمدی، امیدواری، تاب‌آوری و خوش‌بینی را به طور مثبت پیش‌بینی کرد اما جهت‌گیری همنوایی قادر به پیش‌بینی هیچ یک از ابعاد سرمایه روان‌شناختی نبود.
در نهایت، سرمایه روان‌شناختی در رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و شادکامی نقش واسطه‌ای را ایفا کرد.
در مجموع یافته‌ها نشان دادند ارتباط مطلوب در خانواده، زمینه‌های تعامل بیشتر را برای اعضا فراهم کرده و با رشد بسیاری از توانایی‌های فردی منجر به شادکامی می‌شود.
شادکامی و ادراک الگوی ارتباطی خانواده
ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده
خانواده همواره به عنوان مهم ترین سیستم انسانی مورد توجه بوده است.
الگوهای ارتباطی خانواده
روش ها و الگوهای ارتباطی خانواده مانند سایر جنبه های زندگی متغیرند. الگوهای ارتباطی در زمان کودکی تکامل می یابند. سیستم ها و الگوهای ارتباطی خانواده ها می توانند اشکال زیر باشند:
- باز: خانواده با سیستم باز ارتباطی دارای تبادل اطلاعاتی بیشتری با محیط خارج است. اشکال این سیستم امکان بروز بروز بی نظمی و هرج و مرج است.
- بسته: اعضاء به طور کامل به هم وابسته هستند و به جامعه ی بزرگ تر دسترسی ندارند. معایب این سیستم عبارتند از: غیر فعال شدن خانواده، حل نشدن مشکلات، ایجاد فقر ذهنی و از بین رفتن ابتکارات می شود.
خانواده ای خوب و سالم است که دارای نظام باز و صحیح باشد و اطلاعات وارده را غربال کند.
عوامل مؤثر بر ارتباط در خانواده شامل: سوابق قومی، طبقه اجتماعی و هنجارها و رتبه هر یک از افراد خانواده . بعضی از خانواده ها مشکلات خود را با دوستان و همکاران خود در میان می گذارند در حالی که عده ای دیگر این عمل را پرده دری و نقض حریم شخصی می پندارند. ممکن است این خانواده ها ارجاع به مؤسسه های اجتماعی را نیز نپذیرند.