رابطه بین هوش عاطفی، هوش معنوی و تاب آوری

رابطه بین هوش عاطفی، هوش معنوی و تاب آوری

این پژوهش با هدف شناخت هوش عاطفی، هوش معنوی و تاب آوری انجام شد.

گروه نمونه شامل ۳۵۴ دانشجوی کارشناسی ارشد (۱۸۸ دختر و ۱۶۶ پسر) دانشگاه شیراز در سال تحصیلی ۸۸-۸۹ بود که به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند.

ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تاب آوری بزرگسالان همدال و همکاران (۲۰۰۱)، پرسشنامه هوش عاطفی پترایدز و فارنهام (۲۰۰۱) و مقیاس هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) بود. نتایج نشان داد نمرات کلی هوش عاطفی و هوش معنوی به طور مثبت و معنی داری نمره کلی تاب آوری را پیش بینی می­کنند اما هوش عاطفی پیش بینی کننده قوی تر تاب آوری است.

علاوه بر این، ابعاد شایستگی فردی، انسجام خانوادگی و ارتباط با دوستان در متغیر تاب آوری از طریق معناسازی شخصی (در هوش معنوی) و خوش بینی (در هوش عاطفی) قابل پیش بینی بودند.

در مقایسه دو جنس تنها میانگین نمرات هوش معنوی دختران به نحو معنی داری از میانگین نمرات پسران بیشتر بود و در دو متغیر دیگر، تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات مشاهده نگردید.

رابطه بین هوش عاطفی ، هوش معنوی و تاب آوری

هوش هیجانی عبارت است از توانایی نظارت و پایش احساسات و هیجانات خود و دیگران و همچنین تفکیک و تشخیص آن‌‌ها و استفاده از این اطلاعات به عنوان راهنمای تفکر و شکل دهی رفتار در برابر دیگران.

هوش احساسی، هوش عاطفی یا هوش هیجانی (به انگلیسی: Emotional intelligence | EI ) شامل شناخت و کنترل عواطف و هیجان‌های خود و دیگران است. به عبارت دیگر، شخصی که EI بالایی دارد، سه مؤلفهٔ هیجان‌ها را به‌طور موفقیت‌آمیزی با یکدیگر تلفیق می‌کند: مؤلفهٔ شناختی، مؤلفهٔ فیزیولوژیکی و مؤلفهٔ رفتاری.

افرادی که هوش عاطفی بالایی دارند همواره می‌توانند در ارتباط با سایر انسان‌ها بسیار موفق عمل کنند و همین رابطه اجتماعی خوب موجب می شود