تحلیل کانونی رابطه سرمایه روانشناختی با اشتیاق تحصیلی
تحلیل کانونی رابطه سرمایه روانشناختی با اشتیاق تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی
اشتیاق تحصیلی نقش مهمی در انگیزه و عملکرد تحصیلی دانشجویان داشته و فقدان آن پیامدهای منفی متعددی را به همراه داشته و شناسایی عوامل زمینه‌ساز آن ضروری است. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه سرمایه روانشناختی با اشتیاق تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی انجام گرفت.
روش‌‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی با طرح همبستگی است.
تعداد ۳۳۰ دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی کاشان (۲۲۰ دختر و ۱۱۰ پسر) در نیمسال اول ۹۷-۹۶ با استفاده از روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های اشتیاق تحصیلی فردریگز و پرسشنامه سرمایه روانشناختی شامل مقیاس خودکارآمدی تحصیلی مک‌ایلروی و بانتینگ، پرسشنامه تاب‌آوری تحصیلی مارتین و مارش، مقیاس امید اسنایدر و آزمون جهت‌گیری زندگی و سؤالات دموگرافیک پاسخ دادند.
داده‌ها با استفاده تحلیل همبستگی کانونی از طریق نرم‌افزار SPSS-22 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که اشتیاق تحصیلی با خودکارآمدی، تاب‌آوری، امید و خوش‌بینی همبستگی مثبت معناداری دارد.
ضریب همبستگی کانونی برابر با ۶۰/۰ بود. نتایج تحلیل کانونی نشان داد که تنها یک مجموعه معنادار بین سرمایه روانشناختی و مؤلفه‌های اشتیاق وجود دارد و هرچقدر سرمایه روانشناختی به‌ویژه خوش‌بینی و امید بالاتر باشد احتمال اشتیاق تحصیلی به‌ویژه در بعد اشتیاق رفتاری به‌عنوان مؤلفه اصلی اشتیاق تحصیلی افزایش می‌یابد.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که سرمایه روانشناختی به‌ویژه امید و خوش‌بینی، نقش مهمی در اشتیاق تحصیلی به‌ویژه در بعد اشتیاق رفتاری دانشجویان دارد و تقویت سرمایه روانشناختی در فرآیند آموزش دانشگاهی می‌تواند عامل زمینه‌ساز اشتیاق تحصیلی دانشجویان و بهبود وضعیت تحصیلی آنان باشد.
تحلیل کانونی رابطه سرمایه روانشناختی با اشتیاق تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی
اشتیاق تحصیلی یکی از عوامل کلیدی در موفقیت آموزشی و رشد فردی است.
این اشتیاق به معنای علاقه و انگیزه عمیق فرد به یادگیری و کسب دانش جدید است. افرادی که دارای اشتیاق تحصیلی هستند، معمولاً با انرژی و انگیزه بیشتری به مطالعه می‌پردازند و از چالش‌ها و موانع آموزشی به‌عنوان فرصت‌هایی برای رشد استفاده می‌کنند.
اشتیاق تحصیلی می‌تواند از منابع مختلفی نشأت بگیرد. یکی از این منابع، علاقه به موضوعات خاص است.
وقتی دانش‌آموز یا دانشجو به یک موضوع خاص علاقه‌مند باشد، تمایل بیشتری برای یادگیری و تحقیق در مورد آن دارد. همچنین، محیط آموزشی مثبت و حمایت‌کننده نیز می‌تواند تأثیر زیادی بر افزایش اشتیاق تحصیلی داشته باشد. معلمان و اساتید که توانایی ایجاد فضایی جذاب و الهام‌بخش را دارند، می‌توانند دانش‌آموزان را به سمت یادگیری بیشتر سوق دهند.
علاوه بر این، اهداف شخصی و حرفه‌ای نیز نقش مهمی در ایجاد اشتیاق تحصیلی دارند. وقتی فردی هدف مشخصی برای آینده خود داشته باشد، مانند ورود به یک رشته تحصیلی خاص یا دستیابی به شغل مورد نظر، این هدف می‌تواند انگیزه‌ای قوی برای تلاش بیشتر در زمینه تحصیل باشد. همچنین، موفقیت‌های کوچک در مسیر تحصیل، مانند کسب نمرات خوب یا دریافت جوایز، می‌تواند اشتیاق فرد را تقویت کند و او را به ادامه مسیر تشویق کند.
از سوی دیگر، چالش‌ها و ناکامی‌ها نیز بخشی از فرآیند تحصیل هستند. افرادی که دارای اشتیاق تحصیلی هستند، معمولاً توانایی بیشتری در مواجهه با این چالش‌ها دارند. آن‌ها یاد می‌گیرند که از اشتباهات خود درس بگیرند و به جای ناامیدی، با انگیزه بیشتری به جلو حرکت کنند.
اشتیاق تحصیلی نه تنها بر موفقیت‌های علمی تأثیر می‌گذارد بلکه بر رشد شخصیت و توسعه مهارت‌های اجتماعی نیز مؤثر است.
افرادی که با اشتیاق یاد می‌گیرند، معمولاً اعتماد به نفس بیشتری دارند و توانایی برقراری ارتباط مؤثر با دیگران را نیز پیدا می‌کنند. بنابراین، پرورش اشتیاق تحصیلی باید یکی از اولویت‌های اصلی در نظام‌های آموزشی باشد تا نسل آینده بتواند با انگیزه و شور بیشتری به سمت یادگیری حرکت کند.