تاب آوری برای بیماران مبتلا به ام اس

تاب آوری برای بیماران مبتلا به ام اس برگزار شد .

به مهرپروردگار و به  همت انجمن ام اس کرمانشاه و با میزبانی موسسه دکتر پاپ زن اولین جلسه از دوره تاب آوری برای بیماران مبتلا به ام اس برگزارشد .

اِم‌اِس Multiple Sclerosis که با نام اختصاریِ MS شناخته می‌شود،

در سال ۱۸۶۸ توسط ژان-مارتن شارکو یک عصب‌شناس و استاد آسیب‌شناسی آناتومی اهل فرانسه توصیف شد.

بیماری التهابی که در آن غلاف‌های میلین سلول‌های عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌بینند.

غلاف میلین یک لایه پروتئینی روی رشته های عصبی است که این امر باعث افزایش سرعت هدایت پیام‌های الکتریکی در طول تار عصبی می‌شود.

میلین افزون بر افزایش سرعت انتقال پیام‌های عصبی ، وظیفه نگهداری از سلول‌های عصبی را نیز به عهده دارد.این آسیب‌دیدگی می‌تواند در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند اختلال ایجاد کند و باعث به وجود آمدنِ علائم و نشانه‌های زیادِ جسمی شود.

ام‌اس به چند شکل ظاهر می‌شود و علائم جدید آن یا به صورت عودِ مرحله‌ای (به شکل برگشتی) یا در طولِ زمان (به شکل متناوب) اتفاق می‌افتد.

اگرچه علت بیماری مشخص نیست اما مکانیزمِ اصلیِ آن آسیب زدن توسط سیستم ایمنی بدن یا اختلال در سلول‌های تولیدکنندهٔ غلافِ میلین است) بیماری خودایمنی هنگامی رخ می‌دهد که دستگاه ایمنی بدن به اشتباه حمله به خود بدن را آغاز می‌کند ( دلایل ارائه شده در مورد این مکانیزم‌ها شامل عوامل ژنتیکی ( وراثت)، عوامل محیطی( عفونت ) ، نژاد و عوامل جغرافیایی و سایر بیماری ها است.

معمولاً ام‌اس بر اساس نشانه‌ها و علائم و نتایج آزمایش‌های پزشکی تشخیص داده می‌شود. پیشترها درمانِ مشخصی برای ام‌اس وجود نداشت تا اینکه محققانِ کانادایی موفق به درمانِ آن شدند.

درمان‌های موجود به منظور بهبود عملکرد بدن پس از هر حمله و جلوگیری از حملات جدید صورت می گیرد این بیماری به‌طور معمول در سنین ۲۰ تا ۵۰ سالگی و در زنان حدود 2 برابر مردان اتفاق می‌افتد .

وراثت- ریسک ام.اس در افراد دارای سابقه خانوداگی این بیماری بیشتر است.

 

روند درمان بیماری ام اس طولانی‌مدت است، این بیماری می‌تواند تا حدودی توانایی ما را در داشتن یک زندگی طبیعی محدود کند؛ اما این به معنی نداشتن یک زندگی طبیعی و معمولی نیست.
مدیریت بیماری ام اس نیازمند یک رویکرد جامع است که شامل تغییرات سبک زندگی، رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی منظم می شود. رژیم غذایی سرشار از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، چربی‌های سالم، ماهی و منابع غنی از ویتامین D می‌تواند التهاب را کاهش دهد و از پیشرفت بیماری جلوگیری کند. عادات سالم مانند ورزش، کنترل استرس، خواب کافی و عدم استعمال دخانیات نیز برای مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی بسیار مهم هستند.
علاوه بر این، آگاهی از انواع مختلف ام اس و درک عوامل خطر مانند جنسیت، ژنتیک و عوامل محیطی می‌تواند به پیشگیری و تشخیص زودهنگام کمک کند. با درک عمیق این بیماری و اتخاذ یک سبک زندگی سالم، بیماران ام اس می‌توانند زندگی معمولی و فعالی داشته باشند.